UCN geçişlerin başlaması için bir yol haritası yapılmasını öneriyor

Bugün geçiş noktalarının Kıbrıs Türk tarafınca 23 Nisan 2003’te açılmasının 17nci yıldönümü.

29 yıllık ayrılığın ardından Nisan 2003 ve Mart 2020 tarihleri arasında gerçekleşen 20 milyona yakın geçiş Kıbrıslıların barışçıl bir şekilde birbirleriyle görüşmesine imkan tanıdı.

Son yapılan Dünya Bankası ve AB Pulse Survey anketine göre, Aralık 2019 itibarıyle her üç Kıbrıslıdan biri son yedi gün içinde diğer toplumdan en az bir kişiyle görüşmüştür. Bu 420,000 civarı bir sayıya tekabül etmektedir.

Anketin bulgularından biri de temasın güven üzerinde olumlu etkisi olduğuydu. Bu yüzden teması sürdürmek ülkemizin birleşmesinin temellerini atmak için hayati önem taşımaktadır.

Her iki taraftaki yetkililer Covid-19 krizini ayrı ayrı yönetme yolunu seçmişlerdir ve 14 Mart’tan itibaren her iki taraf da geçişleri imkansız kılmıştır.

Ada çapında virüs vakalarının sayısı hızla düşmektedir. Bu sayılar günlük olarak güneyde 1 Nisan tarihinde 58’le ve kuzeyde 20 Mart tarihinde 13’le zirve yapmıştı.

20-22 Nisan tarihlerinde güneyde 23 yeni vaka tespit edilmiş, kuzeyde ise hiç yeni vakaya rastlanmamıştır.

22 Nisan itibarıyle gündeki toplam vaka sayısı 790, kuzeyde ise 108 olmuştur. Krizin başladığı tarihten itibaren covid-19 kaynaklı olarak güneyde 12, kuzeyde ise 4 ölüm gerçekleşmiştir.

Her iki taraf da normal yaşama geçişi tartışmaya başlamışken,Yeşil Hattın kalıcı bir iç sınır olarak kabul edilmemesi ve geçişlerin adanın uluslararası uçuşlara açılmasından önce geçişlerin yeniden başlaması yolunda plan yapmaya başlamaları için her iki tarafa da çağrı yapıyoruz. Bu binlerce Kıbrıslının normal yaşamlarına dönmelerine de imkan sağlayacaktır.

Geçişlerin kapatılması istihdam üzerinde de maddi bir etki yaratmıştır. Kıbrıs Cumhuriyeti verilerine göre AB vatandaşı 1,525 Kıbrıslı Türk güneyde çalışmakta ve sosyal sigorta ödemektedir. Mevcut durumda, işlerine gidememekte ve maaşlarını da alamamaktadırlar.

Geçişlerin geleceği adamızın geleceği için kritik bir önem taşımaktadır. Gelecek gün ve haftalarda alınacak kararlar siyasi liderlerimizin adamızın barış içinde yeniden birleşmesinden vazgeçip, halka sormadan kalıcı bölünmeye mi karar verdiklerini görmemizde belirleyici olaraktır.

Karar siyasilerin ellerindedir. Eğer vatandaşlar kendilerine danışılmadan ülkelerinin kalıcı bölünmesini kabul etmeyeceklerini açıkça göstermezlerse karar vericiler birleşme yönünde adım atmayacaklardır