The Guardian’dan çeviren Aycan Akcin
Yapılan bir çalışma, marjinal topluluklardan kadın ve kız çocukların denetlenmeyen istismara maruz kaldığını ortaya koymuştur.
Çoğu tüketici, gömleklerinin üzerindeki düğmeler ya da kıyafetlerinin üzerindeki simler hakkında iki kez düşünmez. Ancak bu son rötuşlar, dünyanın en savunmasız kadınları ve kızları tarafından dikilir.
Comic Relief’e [Adil bir toplum yaratma yönünde yoksullukla savaşan bir hayır kurumu] para toplama kampanyası ürünü olan Spice Girls Tişörtlerini yapmak için Bangladeş’teki bir fabrikada kadınlara saat başı 2,5 TL eşdeğerinde ücret ödendiği bir haftada ortaya çıkan yeni bir raporda, evden çalışan milyonlarca konfeksiyon işçilerinin karşı karşıya kaldıkları sömürücü koşullara dikkat çekti.
Raporun yazarı ve Kaliforniya Üniversitesi Berkeley’de öğretim görevlisi olan Siddharth Kara şunları söyledi: “Her büyük marka, her butik perakendeci ve bu ikisi arasında kalan ve Hindistan’dan giysi tedarik eden herkesin bu konuyla ilişkisi vardır. Batıda her büyük markanın raflarında sona eriyor.”
1.452 işçi ile yapılan görüşmelerden yola çıkarak yapılan araştırmaya göre, Hindistan’da evden çalışan her beş kişiden biri 17 yaşında veya altındadır. Görüşülen en genç işçi 10 yaşındaydı ki araştırmacılar onlarca çok daha küçük yaşta çocuk çalışan oluğuna tanık oldular.
Kuzey Hindistan’da, her 10 kişiden biri zorla çalıştırılmaya maruz kalmktadır. Çalışanların yaklaşık % 6’sı teminatlı işçidir, yani borcunu para ile ödeyemediğinden çalışmaya zorlanmıştır. Kuzeydeki çocuk işçilerin üçte ikisi okula gitmiyor.
“Saatte 90 kuruş ile 1 TL arasında kazandığınızı düşünün. Ve bu ödemelerinizin zamanında yapılmadığını, bir veya iki ay geciktiğini hayal edin. Bir de üstüne size beş gün sürecek bir iş emri verildiğini ve zamanında tamamlamamanız durumunda paranızı alamayacağını düşünün ” dedi Siddharth Kara. Rapor, özellikle markaların ismini vermemekle beraber ev bazlı çalışan işçilerinin % 85’i yalnızca ABD veya AB’ye gönderilen giysi tedarik zincirlerinde çalıştığını belirtti.
Hindistan’ın hazır giyim endüstrisi, resmi fabrika ortamlarında 12,9 milyon kişiyi istihdam eden ve resmi olmayan, ev tabanlı ortamlarda da dolaylı olarak milyonlarca kişiyi istihdam eden, dünyanın en büyük imalat ve ihracat sektörleri arasında yer almaktadır.
Yapılan çalışma, Hindistan’dan kıyafet temin eden giyim markalarının, başka türlü istihdam şansı bulmaycak olan kadın ve kız çocukları için hayati önem arz ettiğini dolayısıyla şirketlerin üretimi farklı bir yere kaydırmak veya malzemeleri kesmek yerine çalışma koşullarını iyileştirmeye odaklanmaları gerektiğini savundu.
https://www.theguardian.com/global-development/2019/feb/01/major-western-brands-pay-indian-garment-workers-11p-an-hour?fbclid=IwAR0L4scKMT8jLrbfsYzgStPG-xJQcXD9n19GAU_qCK1RVhlsby7EJxw4f40
