Derinya kapısı açıldığından beri; Mağusa’nın güneyine geçişlerim arttı. Costaris’de fırın kebabı; Thimonia’da börek ve tatlı; Sirena Bay’da denizin tadını çıkarmak mümkün.
Kapı açılmadan önce Derinya bölgesini de kapsayan bir projede çalıştığımdan buraları benim için oldukça tanıdık. Buradaki insanlar bugüne kadar hep içtenlikle karşıladı bizleri. Solcu veya sağcı olmaları; dindar olup olmamalarından bağımsız olarak aynı kentin; aynı adanın insanı olduğumuzun bilincindedirler. Bunların tümü bir tesadüf veya bilinçli bir tercih olabilir ama güney Mağusadakilerin kuzeylilere yönelik tutumu genel itibari ile sağlıklı oldu. Hem de herşeye rağmen. Herşey diyorum çünkü kuzeyliler olarak utanılacak çok şey yaptık…
74de Maraşı kapatırken Derinya’nın da bir kısmını kapatıldı erişilmez oldu on yıllarca tek kişi bu insanların haklarını savunmadı. Kapı açılınca yol kenarındaki evinin önüne fotoğraf asan bir kaç kişiye bile katlanamadık. Fotoğrafları söktük, attık.
Maraş’taki hayatları ve hayalleri sürdürdüğümüz yetmezmiş gibi oranın insanının geleceğini bir pazarlık kozu haline getirdik. Yetmedi; 50lerde işbirlikçi ilan ettiğimiz evkafcıları bugün kahraman belleyip mülkiyet üzerinde değil bölgenin genelinde egemenlik hakları talebi yaptık; kitlesel olarak bu yalana ortak olmayız demedik. Evkafi savunarak hem Kıbrıslı Türklerin politik tarihindeki temel noktalara ihanet ettik hem adanın acı tarihini deşmeyi seçerek yurttaşımız Kıbrıslı Rumlara.
İşimize geldiğinde askeri bölge dedik. Dışardan kayıt yaptım diye saatlerce göz altında tutulduğum oldu. 15 yıla kadar ceza alabilirim dediler. Şimdi Evkaf sayfasından; Dışişleri Bakanının resmi sayfasından çarşaf çarşaf fotoğraflar paylaşılıyor. Hukukun önünde eşitlik deniliyor ama söz konusu muhalif sesler yada Kıbrıslı Rumlar olunca işler farklı çalışıyor. Dün bir Kıbrıslı Rum yaşlı kadın tutuklandı mesela. Marketten 150 liralık içki çalmış; ben hastayım demiş ve 3 gün daha tutuklu tutulmasına karar verilmiş. Adalet herkese eşit dağılmazmış buralarda. Dini milliyetine ve statüsüne göre değişirmiş.
Bir de en muhimi var. Derinya plajı yaza hazır dediler ama “türk soyundan” olmayan giremez dediler. Derinya belediye başkanı Karayiannis Ay Memnon olarak bilinen plajın 2 toplum erişebilsin derken bizimkiler küstahlığından ödün vermedi, duymazdan geldi.
Irkçı bir plaj açıp bunu reklam ettik. Irkçı plajın açılmasına Belediyeler Birliği sessiz kaldı; Ticaret odaları sessiz kaldı, ilerici partiler sessiz kaldı, devrimciler, ilericiler, demokratlar sessiz kaldı, derinya kapısı sayesinde iş yapanlar konuşmadı, bu plaj ırkçıdır bu topraklarda ırkçılığın hicbir türlüsüne yer yoktur diyemedi.
Vicdanı bir kenara koyup; umursamadılar. Belediye de ilan vermiş Derinya Plajı açıldı diye.
Batsın ırkçı plajınız.
Utanç plajına gitmeyeceğiz. Her isteyene erişim sağlanana kadar ırkçı plajı boykot edeceğiz.
![Zehirleyen kapitalist yıkımın dökümü[*] | Sibel Özbudun-Temel Demirer](https://gazeddakibris.com/wp-content/uploads/2023/01/kapitalizm-360x180.jpg)
