Dünyanın dört bir yanındaki lise ve üniversite öğrencileri, , eylül ve ekim aylarında “Fosile Son: İşgal Et!” (End Fossil: Occupy!) sloganıyla yüzlerce okul ve üniversitenin kampüsünü işgal etmeye hazırlanıyor.
Okul grevlerini bir adım daha ileri götürmeyi ve fosil ekonomisinin sonunu talep etmeyi amaçlayan öğrenciler, 1960’lardaki öğrenci aktivistlerinden ders alan iklim adaleti hareketinin gençliğinin “her zamanki gibi süregelen işleri” durduracağını söylüyor.
Lizbon‘dan Kaliforniya‘ya, Peru‘dan Almanya‘ya ve Madrid‘den Fildişi Sahili‘ne gençleri bir araya gelmeye ve sistemi değiştirebilecek uluslararası bir devrimci nesil örgütlemeye çağıran gençler “Neden işgal ediyoruz?” sorusuna da şu cevabı veriyor:
“Çünkü yürüyüşler yaptık. Kampanyalar başlattık. Açık mektuplar yazdık. Hükümetler, kurullar ve komisyonlarla toplantılar yaptık. Grevler yaptık. Meydanları, sokakları ve caddeleri hep birlikte binlerce ve milyonlarca insanla doldurduk. Ciğerlerimiz patlayana kadar bağırdık.
Genç göstericiler, 15 Şubat 2019’da Londra’nın merkezindeki Parlamento Evleri’nin karşısında “Youth Strike 4 Climate” tarafından düzenlenen iklim değişikliği protestosunda. Fotoğraf: Ben Stansall / AFP
Ve tam 2019 iklim seferberliğinin ortasında derin ve radikal bir toplumsal dönüşümün tohumu kök salmış gibi görünürken, Covid-19 geldi ve ivmemiz büyük ölçüde azaldı. Ancak azalmayan, sera gazı emisyonları, küresel güneyin sömürülmesi ve fosil yakıt endüstrisinin birikmiş akıl almaz kârlarıydı.”
Gençlerin açıklaması, Açık Radyo‘dan Nil Sarrafoğlu‘nun çevirisiyle şu şekilde:
“Düşmanımız olan fosil yakıt endüstrisinin dünyaya hükmettiği bir sır değil. Ve düşüyor olmaktan uzak; aslında, her zamankinden daha güçlü. Kanıt, The Guardian tarafından yakın zamanda yapılan ve fosil yakıtimparatorluğunun, küresel ısıtmayı güvenli sınır olan 1,5 derecede tutma umudumuzu tehdit eden 195 “karbon bombası” projesine sahip olduğunu dünyaya ifşa eden araştırmadır.
Bu doğru: Politikacılarımızın ve kurumlarımızın 2021’deki COP26’da gerçekten komik gösterisine rağmen, en büyük petrol şirketleri on yılın geri kalanında her gün gezegeni imha projelerine 103 milyon dolar harcama yolunda ilerliyor.”
16 yaşındaki A’niya Taylor, 20 Eylül 2019’da Washington DC’deki Küresel İklim Grevi protestolarının bir parçası olarak diğer gençleri Pennsylvania Bulvarı’ndan ABD Capitol Binası’na götürüyor. Fotoğraf: Samuel Corum
Ayaklanmak bizim tarihi sorumluluğumuz
“Dahası, iklim krizi adil bir kriz değil. En son IPCC raporları, iklim değişikliğinden en çok etkilenenlerin, genellikle buna neden olmakta en az katkısı olanlar olduğunu gösteriyor.
İnsanlık tarihinin en büyük felaketinin eşiğinde doğan gençler olarak, onu durdurmak için ayaklanmak bizim tarihi sorumluluğumuzdur.
Peki ne yapıyoruz? Yenilgiye teslim olmak bizim için asla bir seçenek olamayacağından, şimdi büyük ölçekte örgütlenmeliyiz. 2019’dan bile daha büyük yeni bir seferberlik zirvesi yaratmamız gerekiyor.
Bir işaret bekliyorsak, işte bu: Sıcaklıklar gitgide daha hızlı yükselirken, her zamankinden daha fazla harekete geçmenin yalnızca mümkün değil; aynı zamanda varoluşsal bir gereklilik olduğundan hiç bu kadar emin olmamıştık.
Önceki hataları tekrarlayamayız. Hayatta kalmak için tek şansımız olduğu için her zamankinden daha rahatsız edici olmamız gerekiyor. Gençliğin yenilikçiliği ve yaratıcılığı, rahatsız etme ve özgürleşme için şiddetli bir iştahla birleştiğinde dünyayı değiştirebilir.
Küresel bir öğrenci kuşağı olarak, “her zamanki gibi süregelen işleri” bozmalı ve harekete geçme ve örgütleme gücüne sahip olduğumuz alanlar olan okullarımız ve üniversitelerimizle başlamalıyız.
Oxford, Stanford, Princeton, Yale, McGill, Northwestern, MIT gibi bazıları fosil yakıt endüstrisine yatırım yapan birçok üniversite, bazen doğrudan yıkıma dahil oluyorlar. Bazen de dolaylı olarak bağlantılı oluyorlar.
Bizi geleceği olmayan bir dünya için, fosil kapitalizmi dünyası için eğitiyorlar. Okulda oturup her şey yolundaymış gibi eğitim almamızı istiyorlar. Ancak bizim için öğrendiğimiz dünyanın -iklim krizini yaratan dünyanın- geleceği yok.
Kuşağımızın büyük sorusu olan “İklim felaketi olmayan bir dünyayı nasıl yaratırız?” sorusu okulda oturarak cevaplanmayacak.
Sonuç olarak: Gezegen yanmıyormuş gibi çalışarak her şey yolundaymış gibi davranmaya devam edemeyiz. Diğer öğrencilerin bizden önce yaptığı gibi – Fransa’daki ‘68 Mayıs’ı öğrencilerindenArap baharına, Şili’deki Penguen Devrimi‘nden ve Brezilya‘daki Primavera Secundarista‘dan (2016 öğrenci protestoları) Wall Street İşgali’ne kadar, “her zamanki gibi süregelen işleri” durdurarak hükümetler ve topluma, şimdi her şeyi değiştirmemiz gerektiğini göstermemiz gerekiyor.
Eylül ve Aralık 2022 arasında, “Fosile Son: İşgal Et!” (End Fosil: Occupy!) eylem çağrısı kapsamında uluslararası düzeyde fosil ekonomisine son vermek için dünya çapında yüzlerce okul ve üniversiteyi işgal edeceğiz.
Herkesi bize katılmaya ve okullarında veya üniversitelerinde “işgaller” düzenlemeye davet ediyoruz, yeter ki üç ilkemize uysunlar: Gençlerin öncülüğünde işgal, iklim adaleti çerçevesinde olmak ve kazanana kadar işgali sürdürmek.
Gençlik hareketini canlandıracağız, yeni ittifaklar yaratacağız, radikalleşeceğiz, tüm toplumu desteklemek ve işgal etmek için harekete geçireceğiz ve bu kıvılcım yaratan uluslararası eylem aracılığıyla, kȃrın değil yaşamın merkezde olduğu, istediğimiz dünyayı hayal edeceğiz.
Fosil yakıt endüstrisini yok etmek için adalet ve özgürlük içinde ayağa kalkacağız. Hiç şüphemiz yok: gençlik devrimci bir öznedir. Akıntıyı tersine çevireceğiz, tarihi değiştireceğiz ve fosil ekonomisini parçalayacağız.
Biz burdayız. Biz radikaliz. İşgal etmeye hazırız.”
